Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je rekao: "Ko bude učio znanje sa kojim se traži Allahovo, dželle še'nuh, lice, ne učeći ga osim da bi stekao neku dunjalučku korist, neće osjetiti miris Dženneta na Sudnjem danu." U hadisu je podsticaj na iskreno traženje znanja u ime Allaha, dželle še'nuh. Opomena onome koji traži znanje na čišćenje nijjeta. Opasnost rađenja djela radi nekog drugog mimo Uzvišenog Allaha. Vrijednost znanja kod Allaha, dželle še'nuh, tako da je pripremio veliku nagradu za onoga koji je iskren u njegovom traženju, a veliku kaznu za onoga ko je neiskren.
Zahvala pripada Uzvišenom Allahu, dželle še'nuh, i neka je salavat i selam na Njegovog Poslanika Muhammeda, njegovu časnu porodicu i plemenite ashabe.
Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je rekao: "Ko bude učio znanje sa kojim se traži Allahovo, dželle še'nuh, lice, ne učeći ga osim da bi stekao neku dunjalučku korist, neće osjetiti miris Dženneta na Sudnjem danu."
Izvod i ocjena hadisa:
Hadis su zabilježili Ahmed (8457), Ebu Davud (3664), Ibn Madže (252), Ibn Ebi Šejbe (6/188), Ibn Hiban (78), Hakim (295), Bejheki u "Medhalu" (374) i drugi putem Fulejha b. Sulejmana, od Ebu Tuvale Abdullaha b. Abdur-Rahmana b. Ma'mera, od Se'ida b. Jesara, a od Ebu Hurejre, radijallahu anhu.Lanac prenosilaca ovog hadisa je dobar, osim ravije Fulejha b. Sulejmana, kojeg su slabim i nepouzdanim smatrali neki od imama - hadiskih kritičara kao Ibn Me'in, Ebu Hatim, Ebu Davud, Nesa'i, Ukajli i drugi. ("Tarih Ibn Me'in – Rivaje Ed-Duri" 3/171, "El-Džerhu ve-ta'dilu" 7/84, "Ed-Du'afau vel-metrukun" 1/226, "Ed-Du'afa lil-Ukajli" 3/466, "Tehzibul-kemal" 23/321)
Imam Darekutni, rahimehullah, rekao je: "Razilaze se po pitanju njega a ja smatram da nije loš." Slično tome smatrao je i Ibn Adijj, rahimehullah. ("Sijeru e'alamin-nubela" 7/351, "Kamil fid-du'afa" 6/30)
Imam Es-Sadži, rahimehullah, rekao je za njega da je od iskrenih ravija iako je imao grešaka, a Ibn Hibban, rahimehullah, ga je spomenuo u svojoj knjizi o pouzdanim ravijama. ("Mizanul-i'atidal" 5/442, "Es-Sikat" 7/324)
Također, imami Buhari i Muslim, rahmetullahi alejhima, su prenjeli hadise putem njega u svoja dva "Sahiha", za što imam Hakim, rahimehullah, kaže: "Slaganje dva šejha (tj. Buharije i Muslima) po pitanju njegovih hadisa (tj. hadisa koje on prenosi) pojačava stepen njegove pouzdanosti." ("Tehzibut-tehzib" 3/403-404)
Hafiz Ibn Hadžer, rahimehullah, rekao je za ovog raviju: "Saduk – iskren, puno je griješio." ("Tekribut-tehzib" str. 384, br. 5443) Stepen "saduk - iskren" je ispod stepena "sika - pouzdan" kod učenjaka hadisa.
Hadis su vjerodostojnim ocjenili Hakim, šejh Albani i drugi, a hafiz Zehebi se nije suprostavio ocjeni Hakima. ("Mustedrek" 1/271, "Sahihu tergibu ve terhib" 1/25).
Hadis, iako ima slabost u lancu prenosilaca, pojačava druga predaja, koja je također slaba, koju su zabilježili Tirmizi (2655) i Ibn Madže (258) od Abdullaha b. Omera, radijallahu anhu, da je Allahov Vjerovjesnik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: "Ko bude tražio znanje radi nekog mimo Allaha, ili bude s njime htio zadovoljstvo nekog drugog, mimo Allaha, neka pripremi sebi mjesto u Vatri." Imam Tirmizi, rahimehullah, rekao je da je ova predaja "hasen-garib" tj. da'if-slaba, a s njim se složio i šejh Albani, a Allah, dželle še'nuh, najbolje zna. ("Es-silsiletu-da'ife" 5017)
Biografija prenosioca:
Ebu Hurejre, radijallahu anhu, je uvaženi ashab Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, koji je poznat po nadimku "Ebu Hurejre" (tj. vlasnik mačke) kojeg mu je nadio otac u predislamsko doba. Po ispravnijem mišljenju ime mu je Abdur-Rahman b. Sahr, kao što su to zastupali Ibn Ishak, Hakim, Ibn Abdil-Berr i Nevevi. On je ashab koji je prenjeo najveći broj hadisa od Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem. Spominje se da je Bekijje b. Mahled, rahimehullah, u svome "Musnedu" zabilježio 5374 hadisa od Ebu Hurejre, radijallahu anhu. Nijedan od ashaba, radijallahu anhum, ne prenosi ni približan broj hadisa kojeg on prenosi. Imam Buhari, rahimehullah, rekao je: "Od njega je uzimalo i prenosilo hadis 800 ljudi, ili više." Na ahiret je preselio u Medini 59. god. po H. u 78. godini života. Sahranjen je na medinskom mezarju El-Beki'a. Da Allah, Uzvišeni, bude zadovoljan njime i svim ostalim ashabima. ("El-Isti'ab" 4/11770, "El-Isabe" 12/63, "Minhatul-allam" 1/26, "Ruvatul-hadis" str. 51)Koristi i mudrosti iz hadisa:
● U hadisu je podsticaj na iskreno traženje znanja u ime Allaha, dželle še'nuh.
● Opomena onome koji traži znanje na čišćenje nijjeta.
● Opasnost rađenja djela radi nekog drugog mimo Uzvišenog Allaha.
● Vrijednost znanja kod Allaha, dželle še'nuh, tako da je pripremio veliku nagradu za onoga koji je iskren u njegovom traženju, a veliku kaznu za onoga ko je neiskren.
● Znanje se traži radi Allahovog Plemenitog lica i Njegovog zadovoljstva, a ne radi ovosvjetskih koristi, pozicija, diploma, svjedodžbi itd.
● Vrijednost odabranih Allahovih robova, učenjaka - uleme, koji iskreno uče znanje, rade po njemu i prenose ga na druge.
● Šerijatsko znanje nije dozvoljeno učiti osim iskreno radi Allaha, dok ovosvjetsko znanje je dozvoljeno učiti radi koristi na dunjaluku, ali pod uslovom da to ne bude jedina namjera.
● U hadisu je dokaz da Allah, Uzvišeni, ima svojstvo lica, onako kako dolikuje Njegovoj uzvišenosti i veličanstvenosti, s kojim se opisao u Svojoj knjizi i s kojim Ga je opisao Njegov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u svome sunnetu.
● Gledanje u Allahovo lice je najveća nagrada stanovnika Dženneta.
● Bezvrijednost dunjaluka kod Uzvišenog Allaha, dželle še'nuh.
● Vrijednost Dženneta i njegovih stanovnika.
● U hadisu je dokaz da Džennet ima miris.
● Ljepota i ugođaj džennetskog mirisa.
● Sam džennetski miris dovoljan je kao nagrada, pa kakva li su onda ostala uživanja i ljepote koje su pripremljene za iskrene.
● Upozorenje na Sudnji dan i njegove strahote.
● Samilost Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, prema svome ummetu tako što im upućuje iskrene savjete i podučava ih onome što će im koristiti na dunjaluku i na ahiretu.
● U hadisu je dokaz za vjerovanje ehli-sunneta da je djelo sastavni dio imana (vjerovanja), jer da djelo nije od imana ne bi bio kažnjen na Sudnjem danu onaj koji je učio znanje radi dunjalučkih koristi.
● Znanje se mora učiti i stjecati, i ne dolazi nam samo od sebe ili nadahnućem kao što to misle neke zabludjele sekte.
● Vrijednost ashaba Allahovog Poslanka, sallallahu alejhi ve sellem, koji prenose njegov sunnet i uputu potonjim generacijama ovog ummeta, iz njihove ljubavi prema hajru.
● Hadis prenosi plemeniti ashab Ebu Hurejre, radijallahu anhu, što ukazuje na njegovu veliku ljubav prema Allahovom Poslaniku, sallallahu alejhi ve sellem, i njegovom sunnetu, što je jasan odgovor šijama – rafidijama, Allah ih prokleo kao što oni proklinju ashabe, koji ga smatraju lažovom, prevarantom i nevjernikom, da nas Allah, Uzvišeni, sačuva zablude nakon jasnih dokaza.