Menu

Na sabahu sa Allahovim Poslanikom

Pripremio Anes Fejzić
Tema SiraČitanje 7 minuta

Pojavom prvih bijelih niti na tamnom obzorju, u gradu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, počinje zora. Bilal, radijjallahu anhu, svojim milozvučnim ezanom budi stanovnike Medine.


Odmah nakon što se probudio, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, prvo bi uzeo misvak, čisteći svoja mubarek usta. (Buhari i Muslim)

Nako što bi očistio svoje zube, proučio bi dovu koju je uvijek učio nakon buđenja: “Elhamdulillahil-lezi ahjana ba’de ma ematena ve ilejhin-nušuru! – Hvala Allahu, koji nas oživi nakon što nas umrtvi, i Njemu se, konačno, sve vraća.” (Buhari)

Poslije dove, ponavljao bi riječi ezana. Kada bi Bilal rekao: “Allahu ekber”, i on bi isto izgovorio, a kada bi Bilal rekao: “Ešhedu en la ilahe illallah”, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao bi: “Ve ene ešhedu en la ilahe illallah.” Kada bi Bilal rekao: “Ešhedu ene Muhammede resulullah”, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, izgovorio bi: “Ve ene ešhedu enne Muhammede resulullah.” Kada bi Bilal rekao: “Haja ales-salah”, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao bi: “La havle ve la kuvvete illa billahi!” Kada bi Bilal rekao: “Haja alel-felah”, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, izgovorio bi: “La havle ve la kuvvete illa billahi!” Nakon što bi Bilal rekao: “Allahu ekber”, i on bi isto rekao. I kada bi Bilal na kraju rekao: “La ilahe illallah”, i Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao bi: “La ilahe illallah!”

Kada bi Bilal završio učenje ezana, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, proučio bi dovu koju je inače učio nakon ezana. Prenosi se od Džabira, radijallahu anh, da je Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Onaj koji čuje ezan pa kaže: 'Allahumme Rabbe hazihi-d-da'veti-t-tammeti ve-s-salati-l-kaimeti ati Muhammedeni-l-vesilete ve-l-fadilete, ve-b-'ashu mekamen mahmudenil-lezi ve‘adtehu! / Allahu moj, Gospodaru ove cjelovite molbe i namaza koji se upravo uspostavlja, podari Muhammedu poseban stepen u Džennetu i svako dobro, te uzdigni ga na uzvišeno mjesto koje si mu obećao', zadobit će moj šefa'at na Sudnjem danu.“ (Buhari)

Zatim bi Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, ustao pa bi se okupao, ukoliko bi imao potrebu za tim, ili bi se abdestio, ako već ne bi bio pod abdestom.

Tada bi se Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, posvetio svom Gospodaru, klanjajući dva rekata sabahskog sunneta, koja je, u odnosu na to kako bi klanjao druge namaze, klanjao brzo, tako da bi oni koji su ga gledali kako ih klanja pomislili: “Da li je proučio Fatihu?!” (Buhari)

Obično bi na prvom rekatu sabahskog sunneta proučio suru El-Kafirun, a na drugom suru El-Ihlas. A nekada bi na prvom rekatu proučio 136. ajet sure El-Bekara, a na drugom 64. ajet sure Alu Imran, a nekada i 52. i 53. ajet, također iz sure Alu Imran. (Muslim)

Allahov Poslanik nikada nije izostavljao dva rekata sabahskog sunneta i toliko je vodio računa o njima da je rekao: “Dva rekata sabahskog sunneta draža su mi od cijelog dunjaluka i onoga što je na njemu.” (Muslim)

Kada bi klanjao dva rekata, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, počeo bi umiljat i milozvučan razgovor sa jednom od njegovih supruga, ukoliko bi bila budna.

Zamisli samo kakva je radost supruge koja svoje prve jutarnje trenutke provede sa svojim voljenim mužem, koji joj govori lijepe riječi, izražavajući joj svoju ljubav!

A ako bi njegova supruga spavala, onda bi Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, legao na svoju desnu stranu, čekajući sabahski ikamet. (Buhari)

Kada bi se stanovnici Medine okupili u džamiji Allahovog Poslanika da obave namaz, Bilal bi došao do kućnih vrata Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, i blagim i tihim glasom rekao: “Namaz, o Allahov Poslaniče.” (Ahmed)

Prilikom izlaska iz svoje kuće, Allahov Poslanik podigao bi pogled prema nebesima i rekao: “Bismillahi tevekkeltu alallahi, ve la havle ve la kuvvete illa billahi. Allahumme inni e’uzu bike en edille ev udalle, ev ezille ev uzelle, ev azlime ev uzlem, ev edžhele ev judžhele alejje!”

Ugledavši Allahovog Poslanika da ulazi džamiju, Bilal bi počeo učiti ikamet (Muslim), a kada bi ga ugledali i ostali ashabi, onda bi i oni ustali i stali u safove. (Buhari)

Nekada bi Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, došao da obavi namaz a sa njegove mubarek glave kapala je voda od kupanja. Jednom prilikom ashabi su stali u safove, a Allahov Poslanik, sallallahu alehi ve sellem, dok je bio u mihrabu, sjetio se da je džunup, pa je svojom mubarek rukom išaretio ashabima da pričekaju i otišao je da se okupa, a nakon toga vratio se da obavi namaz sa svojim ashabima, a voda je kapala njegove mubarek kose.

Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, u ovim je pitanjima bio poput ostalih ljudi. Rekao je Uzvišeni Allah: “A da ga melekom učinimo, opet bismo ga kao čovjeka stvorili i opet bismo im učinili nejasnim ono što im nije jasno.” (El-En’am, 9)

Podižući svoje ruke do ramena i izgovarajući početni tekbir, Allahov Poslanik počeo bi namaz, pa bi desnu ruku stavio preko lijeve ruke (Buhari), zatim bi u sebi proučio jednu od dova koje se inače uči prije Fatihe, a najčešće bi učio dovu: “Subhanekallahumme ve bi hamdike ve tebarekesmuke ve teala džedduke ve la ilahe gajruke.”

Kada bi završio sa učenjem početne dove, počeo bi sa učenjem sure Fatiha naglas, učeći je lijepim i melodičnim glasom, zastajući nakon svakog ajeta.

Na prvom rekatu duže bi učio, dok bi na drugom rekatu učio malo kraće. U prosjeku, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, učio bi između šezdeset i stotinu ajeta.

Rekao je Uzvišeni Allah: “I molitvu u zoru jer molitvi u zoru mnogi prisustvuju.” (El-Isra, 78)

Petkom bi Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, na prvom rekatu sabah-namaza učio suru Es-Sedžda, a na drugom suru El-Insan. Kada bi muslimane zadesila neka nedaća i iskušenje, Allahov Poslanik učio bi kunut-dovu na sabah-namazu, nakon što bi se vratio sa rukūa drugog rekata, tražeći od Allaha pomoć i rješenje. (Buhari)

Nakon što bi predao selam, Allahov Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, izgovorio bi: “Estagfirullah, estagfirullah, estagfirullah. Allahumme entes-selam ve minkes-selam, tebarekte ja Zel-dželali vel-ikram”, a potom bi se okrenuo desno ili lijevo svojim licem prema ashabima i prvo što bi čuli od njega nakon što bi se okrenuo bile bi riječi: “Rabbikni azabake jevme tubasu ibadeke.” Nakon toga izgovarao bi riječi zikra, koji se inače uči nakon sabahskog farza, učeći također i sabahski zikr.

Nekada bi neki stanovnici Medine donosili kofe vode tražeći od Allahovog Poslanika da svoju mubarek ruku stavi u njih, kako bi tako uzeli bereket od njega, sallallahu alejhi ve sellem.