Plan za naseljavanje šiita u Siriji
Dokument koji je dobila Al-Arabiya.net otkriva da je sirijski režim na mnogim frontovima u blizini Haleba (Alepa) okupio veliki broj boraca iz Libana, Iraka i Irana, u svrhu naseljavanja šiita nakon progona i istrebljenja sunnitskog stanovništva. Dokument ukazuje na to da se 500 boraca iz Irana i 1.500 boraca libanskog Hezbollaha okupilo u krugu naselja Nubula i Ez-Zehra, dva naselja sa većinskim šiitskim stanovništvom. Ta dva naselja predstavljaju dvije utvrde pred Slobodnom vojskom i u njima ima oko 5.000 boraca. U Rašidinu broj pripadnika Hezbollaha iznosi 2.000 boraca, i pored njih se bori 500 Iračana i 2.000 pripadnika regularnih snaga. U Sufejri se okupilo 2.000 boraca iz Irana i Hezbollaha, zajedno sa 5.000 vojnika režimskih snaga, i ova je regija veoma važna zbog fabrika Ministarstva odbrane. Postoje nejasnoće oko toga da li režim u tim fabrikama ima magacine hemijskog oružja. U ovoj regiji režimska je vojska koristila ovo oružje protiv Slobodne vojske i lokalnog stanovništva. U Ifrinu se nalazi oko 1.000 boraca Kurda, neki od njih došli su izvan Sirije i pripadaju stranki PKK. Dokument potvrđuje da su ovi borci prije počeli da pružaju plaćeničke usluge sirijskom režimu.
Ovi podaci do kojih je došla Al-Arabiya.net obznanjeni su nakon što se proširila vijest da sirijski režim radi na planu etničkog čišćenja u zauzetim regijama. Također, više izvora bliskih pobunjenicima ustvrdili su da sirijski režim, pored uništenja matičnih registara u nekim regijama, radi na naseljavanju naoružanih i šiitskih porodica iz Jemena, Iraka i Irana, pa čak i iz Afganistana, u Kusajru i Tel Kelehu. Naseljavaju ih u kuće koje su tokom bitki napustile sunnijske porodice koje su pobjegle u Liban ili u regije koje kontroliraju sirijski pobunjenici. Ono što kod opozicionara povećava zabrinutost u vezi sa dešavanjima u Siriji, jesto to da ima porodica koje su prisiljene da odu iz Kusajra i Tel Kelha, i do sada nije poznato gdje su izbjegle. Postoji opravdan strah da su naoružane režimske snage i njihovi pomagači u cijelosti istrijebili ove porodice.
Mnogi strahuju da se režim, koji je okupio ovaj broj šiitskih boraca u predgrađu Haleba, sprema za bitku za povratak grada i njegovog predgrađa i želi da u ovom gradu uradi isto ono što je uradio u Kusajru i okolici: da progna stanovnike ili ih istrijebi, i promijeni historijski oblik grada velikim naseljavanjem, što bi režimu garantiralo jednu lojalnu regiju.
(Izvor: Al-Arabiya.net)
Egipat se vraća u doba policijske države
Nakon pogoršanja bezbjednosne situacije, ubistva demonstranata, bacanja političkih protivnika u zatvore, zatvaranja kanala koji nisu lojalni vojsci, izgleda da se Egipat kreću u pravcu povratka u policijsku državu, shodno mišljenju posmatrača. Pojam policijska država znači da vlada sprovodi jake mjere i pritiske protiv društva, kroz koje kontrolira ekonomski, društveni i politički život, postavljući ograničenja na slobode građana u kretanju i izražavanju mišljenja. Advokat “Islamskih skupina” Muntesir ez-Zejjat smatra da Egipat sad živi u tami u kojoj vojska kontrolira pravosuđe i medije, i koristi svoju vojnu snagu za ograničavanje sloboda građana i skrnavljenje njihove časti i nasilje. Po njegovoj procjeni, ovim opresivnim i policijskim ponašanjem, vojska želi sa da isprovocira islamsku struju da koriste nasilje kako bi imali opravdanje da ga izoluju od političkog polja pod motom “borbe protiv nasilja i terorizma”. Povratak Egipta u period policijske države ogleda se u tome da se Mubarakova policija vratila da ljude privodi i kažnjava shodno izgledu, i ogleda se u korištenju državnih snaga za suzbijanje opozicije i iskrivljenju njihove slike u medijama, dok istovremeno zatvaraju medije protivnika, smatra Ez-Zejjat. Danonoćno spletkarenje koje praktikuje vojska protiv mirnih građana prevazilazi prakse svih opresivnih režima u svijetu, jer u jednom mjesecu izvršili su nekoliko pokolja u kojim je palo na stotine mrtvih i hiljade ranjenih, pored onih koji su privedeni ili zatvoreni.
Dr. Fevzi, stručnjak za međunarodni zakon o ljudskim pravima, potvrđuje da je stanje u Egiptu suprotno principu pravne države i vladavine prava, do te mjere da se to ogleda u velikim promjenama koje su suprotne načelnim principima ljudskih prava. Kao argument za tvrdnju da se Egipat vratio u policijski period navodi da su bezbjednosne snage ostavile svoju ulogu garancije bezbjednosti naroda i pretvorile se u aparat koji špijunira ljude i šalje ih u zatvor i muči zbog njihovog ideološkog ubjeđenja i razmišljanja. Novi egipatski režim Fevzi opisuje kao opresivan i krvav, “jer i dalje vidimo pokolje koji se nižu bez ikakvog ustručavanja ili stida”, gledajući da svoje zaleđe osigura kod međunarodnih i arapskih snaga koje na prvom mjestu interesuje prestanak “proljeća revolucija”. Ali, kada je u pitanju suzbijanje demonstranata, on najveću odgovornost stavlja na leđa egipatskih medija jer šire mržnju i podstiču vojsku na borbu protiv naroda i mirnih opozicionara. Djelovanje egipatske vojske vođeno je logikom iz pedesetih godina, što potvrđuje činjenica da je u jednom satu ubijeno 80 ljudi, tako da Evsidik smatra da je vrijeme da se međunarodni sud umiješa i izda nalog za hapšenje Abdul-Fettaha Sisija i njegovih pomagača, kao što se to desilo u kenijskim izborima 2007. Profesor na katedri za međunarodne medije na Kairskom univerzitetu dr. Sulejman Salih smatra da je vojni udar ugasio čast Egipćana i policiji vratio njenu silu i drskost spram građana i ona se prema njima odnosi silno i arogantno. Principi policijske države odražavaju se u nehumanom tretmanu protivnika i psihološkom mučenju političkih zatvorenika jer tjeraju ih da promijene svoje ubjeđenje i hvale režim koji je nastao vojnim udarom. Takođe, on dodaje da egipatske bezbjednosne snage dnevno hapse desetine demonstranata i podvrgavaju ih mučenju zbog pridobijanja lažnih priznanja da su nosili oružje i planirali sukobe sa vojskom i policijom. Po mišljenju Saliha, vojska je izgubila svoj patriotizam kada se upustila u djelovanje koje je nazvao terorizmom i zastrašivanjem mirnih, i nakon ubijanja građana.
(Izvor: Aljazeera.net)
Sufijski šejh Ebul-Azaim: “Iran je naš miljenik, uprkos selefijama i ihvanijama”
Alauddin Madi Ebul-Azaim, šejh azmijskog tarikata, jednog od sufijskih tarikata, odgovarajući na tvrdnje da ima onih koji rade na pomaganju šiita u ime tesavvufa, rekao je: “Nema razlike između šiija i sunnija, ovo je političko razilaženje.” Novine “El-Jevmus-sabi” prenijele su njegov govor tokom proslave rođendana časnog ashaba Alije b. Ebi Taliba: “Zaista, Iran nije naš neprijatelj, nego je miljenik muslimana, uprkos selefijama i ihvanijama.” U vezi odlaska šejha Jasira Brahimija u Ameriku da traži od njih da ga pomognu, kao zamjenu za Ihvanul-muslimin (po njegovom mišljenju o razlogu odlaska Jasira), jasno je rekao da ne smatra muslimanom svakog onaj ko se baci u naručje Amerike i Izraela. Također, od svih prosvijećenih tražio je da rade na osvješćavanju zalutale omladine, potencirajući na tome da omladina pazi koga slijedi, pa ako se okreće prema Americi i Izraelu, onda odvodi u zabludu, a ako je protiv njih, onda je na istini. Turistički valovi iz Irana koji su došli u Egipat nakon tridesetčetverogodišnjeg prekida od takozvane islamske revolucije, izazvali su revolt selefijske struje koja se žestoko opire iranskoj prisutnosti u Egiptu. Selefije nisu odobrile iransku posjetu koju je inicirao egipatski ministar turizma, ni njegov sastanak sa tadašnjim predsjednikom Mahmudom Ahmedinedžadom u svrhu jačanja turističkih veza između Kaira i Teherana. Pod pritiskom ovog rastućeg nezadovoljstva, egipatske su vlasti otkazale ova iranska turistička putovanja u Egipat do daljnjeg. Selefije su u svojim protestima koristili argument da Iran želi da širi šiitski mezheb u Egiptu i da želi upravu nad fatimijskim mesdžidima.
(Izvor: Al-Arabiya.net)
